Klasycystyczny "Biały Dworek” z kolumnowym portykiem został wzniesiony w 1822 r. przez biskupa unickiego Leona Jaworowskiego. W 1831 roku stał się własnością Wlhelma Fryderyka Zacherta i pozostawał w posiadaniu tej rodziny do roku 1939. Po II wojnie światowej został przekazany szkole rolniczej. Najpierw był wykorzystywany jako internat dla uczniów Technikum Zaocznego, a potem jako mieszkanie dla nauczycieli i pracowników obsługi szkoły. W 1985 r. ze względu na bardzo zły stan techniczny został przeznaczony do remontu.

W 1988 r. obiekt, w stanie kompletnej ruiny, przekazano na siedzibę Zarządu Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej. Dzięki gruntownemu remontowi nie tylko odzyskał swoją dawną świetność, ale również został przystosowany do potrzeb działalności naukowej i dydaktycznej. Mieszczą się tu sale: audio-wizualna, wystaw stałych – zwierzęta Puszczy Knyszyńskiej, sala prezentująca siedlisko wodne i wszystko, co jest z nim związane oraz sala wystaw czasowych o różnorodnej tematyce. Jest również sala florystyczna przygotowująca teoretycznie młodzież do rozpoznawania drzew i krzewów. W piwnicy budynku jest salka regionalna gdzie można zobaczyć, przedmioty, które nie tak dawno temu służyły człowiekowi na wsi w codziennym życiu a obecnie są muzealną atrakcją. Wszystkie eksponaty pochodzą z pobliskich terenów.

Wyczerpujące informacje dotyczące Puszczy Knyszyńskiej, jej mieszkańców, roślinności i  ekspozycji prezentowanej w Siedzibie Parku Krajobrazowego Puszczy Knyszyńskiej, są dostępne na stronie PKPK