Park im. księcia Józefa Poniatowskiego (Białystok)
W 1895 roku przystąpiono do zasypywania grzęzawiska pozostałego po XVIII-wiecznym wielkim stawie, który był częścią kompozycji przestrzennej rezydencji Branickich. W 1897 roku pomiędzy ulicami Bulwarową (Branickiego), Mieszczańską (Elektryczną) i Puszkina (Mickiewicza), według projektu Waleriana Kronenberga, jednego z najwybitniejszych polskich projektantów ogrodów, powstał Park Miejski.
W jego centrum wytyczono kolisty plac, na którym wzniesiono pawilon restauracyjny „Raj". Obok stała fontanna – jedna z dwóch wybudowanych w 1892 roku w Białymstoku. Od placu, w układzie krzyżowym, rozchodziły się aleje parkowe. Całość była otoczona stylizowanym, neobarokowym ogrodzeniem, wykonanym z kamiennych ciosów i ozdobnych krat. Wejście do parku możliwe było wyłącznie za opłatą. Prowadziły do niego trzy bramy. Główna usytuowana była od strony bramy pałacu Branickich a dwie pozostałe od ulicy Bulwarowej (Branickiego). W 1919 roku parkowi nadano imię księcia J. Poniatowskiego. W pawilonie organizowane były koncerty, zabawy i wystawy. Wielokrotnie białostoczanie mogli słuchać tu popularnej kapeli włościańskiej Stanisława Namysłowskiego. W 1926 roku zorganizowana została w „Raju" wystawa obrazów Zycha Bujnowskiego.
W tym samym roku zaprezentowano w nim wystawę obrazów artystów krakowskich - Teodora Axentowicza, Juliana Fałata, Vlastimila Hofmana, Leona Wyczółkowskiego i Wojciecha Kossaka. W 1928 roku swoje prace zaprezentował Czesław Sadowski. Wraz z budową gmachu teatru, cały park uległ istotnej przebudowie. Około 1937 roku rozebrano pawilon i ogrodzenie wraz z bramami. Wytyczone zostały nowe aleje. Przed teatrem, w miejscu obecnego placu, założono dywany kwiatowe. Jedyną pozostałością dawnego parku został charakterystyczny, półkoliście wygięty mostek nad Białą. W pierwszych latach XXI wieku cały plac przebudowano, nadając mu obecny kształt.
Powyższy tekst pochodzi z książki "Białystok- Przewodnik historyczny" autorstwa Andrzeja Lechowskiego.
Obecnie jest on zadbanym i ciekawie zorganizowanym terenem do wypoczynku. Na co dzień jest to równy plac wyłożony kolorowymi płytami granitowymi. W upalne letnie dni centralna jego część staje się interesującą formą fontanny wytryskującą z niewidocznych dysz bezpośrednio z kamiennej posadzki z podziemnego zbiornika.
Od początku istnienia tego nowego placu (2003r) organizuje się tam liczne imprezy i festyny.
7 marca 2010 roku po raz pierwszy zorganizowano tam coroczny Jarmark zwany "Kaziukami", który wcześniej odbywał się przed Ratuszem. Ten jarmark odpustowy który od 400 lat obchodzony jest w Wilnie w dzień św. Kazimierza (4 marca) jest coraz częściej organizowany również w innych Polskich miastach oraz w Grodnie na Białorusi. Zapowiada on zbliżające się Święta Wielkanocne więc na pierwszym miejscu możemy kupić tu piękną wileńską palmę oraz kolorowe pisanki, które są jak małe dzieła sztuki. Oprócz tego oczywiście znajdziemy tu wszelkiego rodzaju rękodzieła ludowe oraz wyroby kulinarne.
Jak wyglądał niegdyś Ogród Miejski oraz inne białostockie obiekty, można zobaczyć na stronie Archiwalne Podlasie.
