Kopiec Henryka Sienkiewicza (Okrzeja)
W Okrzei za cmentarzem, na którym pochowana jest matka Henryka Sienkiewicza, znajduje się „Kopiec Henryka Sienkiewicza”, który usypali mieszkańcy tej ziemi oraz wielu ludzi z całej Polski i z zagranicy. Pierwsza myśl usypania kopca, w miejscu urodzenia pisarza, zrodziła się w 1924r., podczas uroczystości sprowadzenia prochów autora Trylogii do kraju. Projekt ten wysunął biskup podlaski Henryk Przeżdziecki. Do realizacji tego projektu trzeba było jednak czekać do 1932 roku kiedy to zawiązał się Komitet Budowy Pomnika Henryka Sienkiewicza w Okrzei. W latach 1932- 38 zwożono tu i przesyłano ziemię nawet z Ameryki i wielu miejsc związanych z pisarzem. Kopiec (podstawa i średnica 45 m, wysokość 15 m) usypano z 6 tys. metrów sześciennych ziemi. W ceremonii przekazania kopca, które miało miejsce 2.10.1938r wzięło udział ponad 20 tys. osób w tym najbliższa rodzina pisasrza: córka Jadwiga Karniłowiczówna z mężem i córką Marią, syn Henryk Józef z żoną Zuzanną i dwoma córkami: Jadwigą i Zuzanną.. Na szczycie znajduje się pomnik z białego marmuru wg projektu artysty siedleckiego Mariana Gardzińskiego wysokości 2,7 m. Odsłoniła go w 1980 r. Zuzanna Sienkiewiczowa, synowa pisarza. Ze szczytu kopca rozpościera się wspaniały widok na pobliskie pola, lasy, park w Woli Okrzejskiej, cmentarz i kościół w Okrzei. Są to miejsca gdzie upływało dzieciństwo i rozwijało się pierwsze zamiłowanie do literatury przyszłego laureata literackiej nagrody Nobla.