Cerkiew wybudowano w 1884 roku na miejsce rozebranego kościoła unickiego. Jest to budowla założona na planie kwadratu; korpus główny kryty kopułą z dachem czterospadowym z pięcioma cebulastymi wieżyczkami (zachowana tylko szczytowa). Do korpusu głównego przylega półkolista absyda i prostokątny przedsionek z wieżą Dawne wyposażenie wnętrza nie zachowało się, brak też dokumentacji ikonograficznej pozwalającej na próby odtworzenia. W czasie II wojny światowej cerkiew była miejscem egzekucji ludności cywilnej. Upamiętnia to obelisk ustawiony na placu przycerkiewnym. W latach 1976-79 przeprowadzono remont elewacji z zachowaniem bogatego architektonicznego rysunku, pokryto dach, wymieniono konstrukcję kopuły głównej.

Cerkiew wzniesiona 1864r,  do rejestru zabytków została wpisana pod nr: A-138 z 11.05.1981r.