Niewielka wieś nieopodal Sokółki, zamieszkała przez zaledwie 100 osób, może poszczycić się wyjątkowym skarbem jakim jest jeden z dwóch- obok meczetu w Kruszynianach- zabytkowych i czynnych meczetów w Polsce. Dwa inne meczety tyle że współczesne znajdują się w Warszawie i Gdańsku. Pieczołowicie odnowiony niewielki, drewniany budynek jest obecnie pod opieką   Aleksandra Bazarewicza.

Początki osiedlenia się tatarów w Bohonikach sięgają 1679 roku gdy Król Jan III Sobieski nadał je wówczas - w zamian za zaległy żołd – Olejowskiemu, rotmistrzowi chorągwi tatarskiej. Inna, nieco ubarwiona wersja mówi że król obdarował włościami Tatara, który za wierną służbę miał otrzymać tyle ziemi, ile zdążył objechać konno w ciągu jednego dnia.

 Pierwszy meczet w Bohonikach osadnicy tatarscy wybudowali w XVII wieku prawdopodobnie w pobliżu zabytkowego mizaru. Dokładna data nie jest znana, gdyż spłonął on w czasie pożaru wsi a wraz z nim cała dokumentacja. Kolejny w obecnym kształcie zbudowano na przełomie XIX i XX wieku, prawdopodobnie w 1873r. O ile meczet w Kruszynianach przypomina kościół katolicki, tutaj widać wyraźne wpływy prawosławia- świątynia na planie zbliżonym do kwadratu (11,49m x 8,03m) przykryta jest kopertowym dachem, którego szczyt- centralnie wieńczy mała sześciokątna wieżyczka zakończona  półksiężycem. Niewielkie wnętrze- dostosowane wielkością do potrzeb społeczności tatarskiej- posiada wszystkie niezbędne elementy islamskiej świątyni ( wnęka mihrabu wskazująca kierunek na Mekkę oraz minbar skąd imam głosi kazania) Oczywiście tak jak w Kruszynianach zachowany jest podział na część męską i żeńską oraz wspólny przedsionek, w którym pozostawia się obuwie.

Choć meczet w Bohonikach nie jest wyszukanym dziełem architektonicznym, to jednak warto go zobaczyć i choć trochę otrzeć się o religię i kulturę tatarską, która tylko tutaj jest tak żywa. To tutaj gromadzą się Tatarzy z całej Polski podczas ruchomego święta Kurban- Bajram, obchodzonego zazwyczaj latem na cześć ofiarowania Bogu przez Abrahama syna Izaaka. Jak widać religie, które teraz tak wiele dzieli mają wspólne korzenie. 

Meczet tatarski wybudowany w 2 poł. XIX drewniany. Wpisany do rejestru zabytków pod nr : A-60 z 7.11.1966