Jedna z pierwszych pisanych wzmianek o Narwi pochodzi z 1421 roku i dotyczy postoju w tej miejscowości  króla Władysława Jagiełły.

Pierwotnie istniała tutaj kaplica dworska, o czym świadczy wzmianka z 1517 roku o ks. Jakubie - kapelanie w Narwi. W czasie lokacji miasta na prawie magdeburskim w dniu 7 grudnia 1528 roku król Zygmunt Stary i jego żona Bona Sforza ufundowali kościół p.w. Wniebowzięcia NMP i św. Stanisława Biskupa Męczennika, nadając mu dwie ziemie, młyn, karczmy, dziesięciny i inne przywileje. Wygląd ówczesnego kościoła nie jest jednak znany, gdyż żadne źródła nie opisują świątyni.

Dawne nadania i przywileje potwierdził 18 grudnia 1739 roku również król August III.

Obecnie istniejący drewniany kościół powstał w latach 1738-1748. Są przypuszczenia że ta barokowa budowla mogła zostać wzniesiona w oparciu o niezrealizowany projekt kościoła w Surażu autorstwa Jakuba Fontany - architekta pracującego dla Jana Klemensa Branickiego. Dokumenty pochodzące z 1804 roku opisują już drewniany, dwuwieżowy i dwukondygnacyjny kościół, założony na planie krzyża łacińskiego. Centralne miejsce w ołtarzu zajmowała wówczas figura Chrystusa, którą w 1905 roku zastąpiła stojąca do dziś rzeźba patrona kościoła - Św. Stanisława Biskupa Męczennika. Fasadę jego przekształcono w latach 1853- 1882.

Do dnia dzisiejszego z dawnego wyposażenia świątyni zachowały się dwa obrazy malowane na desce przedstawiające sceny Ukrzyżowania datowane na II połowę XVI wieku oraz obraz Matki Boskiej Hodigitri z XVII wieku. Prawdopodobnie z XVI wieku pochodzi nagrobna tablica wykonana z piaskowca, przedstawiająca rycerza bądź myśliwego wspartego na włóczni, przy którego nodze siedzi pies. Miejscowa legenda opowiada o dworzaninie króla Zygmunta Augusta, który śmiertelnie ranny w czasie polowania prosił, by jego ciało spoczęło przy wejściu do kościoła. Wchodzący do świątyni ludzie mieli po nim deptać, by mógł on odkupić winy i grzechy jakich dopuścił się za życia. Inna wersja mówi o banicie napadającym na podróżnych, który ranny w okolicach Narwi nawrócił się na łożu śmierci. Obecnie wspomniana tablica znajduje się przy zewnętrznej ścianie prezbiterium.

Przy kościele znajduje się także drewniana dzwonnica pochodzącą z lat 1773- 1792.

Zabytkowy kościół parafialny p.w. św. Stanisława, drewniany, XVIII-XIX, nr rej.: 334 z 18.02.1971r.

dzwonnica, drewn., nr rej.: 413 z 12.12.1977